قالب لوله اي
اگر توليد لوله يا پروفيل هاي توخالي مورد نظر باشد، يك عدد ميل مغزي متناسب با پروفيل در داخل قالب قرار داده مي شود در اينجا ميل مغزي خطوط داخلي پروفيل توخالي و قسمت دهانه خطوط خارجي را شكل مي دهد. هر دو قطعه با هم تحت نام نازل مشخص و مجراي خروجي مورد نياز را ايجاد مي كنند.
ميل مغزي از طريق نگهدارنده ميل مغزي با پوسته و دهانه مرتبط است. متناسب با نوع مواد از نگهدارنده پل مانند ميل مغزي و يانگهدارنده صفحه مشبك ميل مغزي استفاده مي شود. در هر دو نگهدارنده مواد خروجي از اسكترودر به تعداد كم يا زياد دسته هاي مواد تقسيم مي شوند كه بعدا بايد به يكديكر جوش خورده و يك دسته همگن را ايجاد كنند. عمل فوق وظيفه قسمت انتهايي قالب است. باانتخاب يك سطح مقطع معين فشاري در مواد ايجاد مي شود كه هم جوشي هر كي از دسته ها را امكان پذير مي سازد. بخشي از تنش هاي برشي موجود در ناحيه ركابي انتهايي خنثي مي شود.
اكر ميل مغزي مرغك در قسمت پيشاني پوسته بسته شود، بايد مذاب از سمت جانبي تغذيه شود.
هواي فشرده كه از طريق سوراخ وسطي قالب دميده مي شود، مواد مصنوعي- كه هنوز نرم است- را به جداره داخلي يك لوله كاليبر كنده كه با آب خنك مي شود فشار داده، اندازه و شكل دقيق پروفيل را مي سازد
قالب هاي بادي براي قطعات توخالي
قطعات توخالي از مواد مصنوعي ترموپلاست با قالب هاي بادي توليد مي شوند. قطعات اوليه مورد نياز بيشتر مستقيماً پس از ساخت در حالت گرم وارد قالب بادي شده و به وسيله هواي فشرده دميده مي شوند. در آنجا مواد مصنوعي روي جداره داخلي قالب نشسته و به اين ترتيب به شكل مورد نظر در مي آيد. پس از انجماد ترموپلاست در قالب سرد شده قالب مي تواند باز و قطعه كار از آن خارج شود.
هر يك از روش ها در نحوه توليد قطعه اوليه تفاوت دارند. اكثر قطعات توخالي از جنس مواد مصنوعي به روش هاي بادي زير توليد مي شوند:
• قالبهاي بادي اكستروژن
• قالبهاي بادي غوطه وري و
• قالبهاي بادي تزريقي.
از اين سه روش قالبهاي بادي اكستروژن جزو مهمترين روش ها است. با اين روش قطعات توخالي در محدوده حجمي 1 cm3-10cm3 توليد مي شوند. قالب هاي بادي غوطه وري و تزريقي بالعكس به توليد قطعات با شكل هاي نسبتاً ساده مثلا قطعات بسته بندي كوچك محدود مي شوند.
قالبهاي بادي اسكتروژن
قطعه اوليه مورد نياز براي قالب هاي بادي با يك اسكترودر به شكل يك قطعه شيلنگ توليد مي شوند. اين قطعه شيلنگ در قالب بادي قرار داده مي شود. موقع بسته شدن قالب، شيلنگ در نقاطي كه تمام محيط اوليه مصرف نمي شود، به وسيله قالب لهيده شده و جوش مي خورد. سپس شيلنگ از طريق يك ميل مغزي دمش، دميده شده و بدين ترتيب شكل محفظه قالب را به خود مي گيرد.
پس از انجماد مواد ترموپلاست در قالب خنك شده، قالب باز و قطعه كار از آن خارج مي شود. بسته به ساختمان قالب بايد زائده اضافي گلوئي يا كف قطعه كار بعداً بريده شود.
به دلايل اقتصادي ماشين هاي توليد شيلنگ ها بيشتر با دستگاه هاي دمش تركيب شده و روند كاري به طور خودكار كنترل مي شود. ازانجا كه سرد شدن قطعه كار در قالب بادي مدت معيني طول مي كشد، با استفاده از دو قالب بادي جايگزين شونده متناوب، توان ماشين افزايش مي يابد.
قالب هاي بادي غوطه ور
در قالب هاي بادي غوطه ور قطعه اوليه با آغشته كردن آن به ميل مغزي دمش توليد مي شود. به اين منظور ميل مغزي دمش كه يك قالب فكي گلويي در انتهاي بالايي آن وجود دارد در يك محفظه غوطه وري كه با مواد مصنوعي خميري پر شده، غوطه ور مي شود. قالب فكي گلويي به وسيله يك پيستون كه در محفظه غوطه وري نصب شده، با مذاب پر مي شوند.
موقع خروج ميل مغزي دمش از محفظه غوطه وري، با كنترل سرعت پيشروي پيستون، ميل مغز دمش با ضخامت مورد نظر پوشش شده، بدين معني كه سرعت كم پيستون، لايه نازك و سرعت زياد پيستون لايه ضخيم ميل مغزي دمش را سبب مي شود. در پايان ميل مغزي دمش پوشش شده در قسمت انتهايي از مواد اضافي قيچي شده و به ايستگاه دمش منتقل مي شود. در آنجا كه لايه پوشش ميل مغزي به عنوان جسم توخالي مورد نظر دميده مي شود. با اين روش اجسام توخالي بدون هر گونه زايده و درز جوش به دست مي آيد.
