صفحه محصول - پروپوزال بررسی عوامل اجتماعی، فرهنگی انزوای اجتماعی دختران مجردبالای 30 سال شهر کرمان

دانلود ورد با موضوع پروپوزال بررسی عوامل اجتماعی، فرهنگی انزوای اجتماعی دختران مجردبالای 30 سال شهر کرمان دارای 42 صفحه و با فرمت .doc و قابل ویرایش و آماده برای ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس می باشد.

 

تعداد صفحه : 42 صفحه
فرمت فایل: ورد .doc و قابل ویرایش
آماده برای : ارائه ، چاپ ، تحقیق و کنفرانس

 

قسمتی از متن نمونه:

جامعه‌شناسی بررسی عوامل اجتماعی، فرهنگی انزوای اجتماعی دختران مجردبالای 30 سال شهر کرمان مقدمه پیشرفت های روزافزون اخیر در سطح جهانی، باعث افزایش فردگرایی درجهان، متعاقبا فروپاشی بیش از پیش بنیاد خانواده ها و شکل گیری خانه های مجردنشین و تک نفری گردیده است و به دور از مسائل و دغدغه‌های عاطفی و معیشتی، دیگر، مجرد بودن در نظر مردم متمدن و پیشرفته، نوعی ننگ نبوده بلکه گاه مایه آزادی و ترقی و پیشرفت بیشتر فرد تلقی می گردد. اما واقعیت این است که هنوز هم فرهنگ گرایی و ارزش دوستی در نقاطی از جهان حرف اول را می زند و در این‌گونه مناطق، تجرد، نه تنها آزادی و ترقی محسوب نمی گردد؛ بلکه جامعه به شخص مجرد به‌عنوان یک فرد زندانی در انزوا و تنهایی خویش و بعضا طرد شده در اجتماع و کلا یک فرد ناقص که به اصطلاح (نیمه مکمل) خود را گم کرده است می نگرد. این انزوا به نوبه خود می‌تواند در ابعاد و اشکال گوناگونی چون از خودبیگانگی فرهنگی، اجتماعی، روانی و اقتصادی خود را نشان دهد. گاه جامعه به خاطر عرفی بودن و سنتی بودن، تجرد طولانی مدت را- مخصوصا برای یک دختر- نمی پسندد و گاهی هم این عقیده در میان خانواده ها و اقوام مختلف به‌طور خاص دیده می‌شود که مثلا نمونه ای از آن عقیده ای است که مردم کرمان از دیرباز بدان باوردارند. آن‌ها نیز مانند اقوام و مردمان قدیم ایرانی، به دختری که سن ازدواج او ازحد مشخص عرفی گذشته و ازدواج نکرده است؛ القاب ناخوشایندی می‌دهند؛ علاوه بر این، حضور او را در مجالس و محافل عمومی و خصوصی خود چندان خوشایند نمی دانند؛ اما گاه، حالتی پیش می آید که حتی اگر جامعه دارای دیدگاهی باز و روشنفکرانه شده باشد و سنت در آن رو به زوال رفته باشد؛ بازهم تصور خود شخص از اینکه با مجرد ماندن، از مهمترین و اساسی ترین شانس های زندگی خود را از دست داده است و یا تصور عرفی خانواده و خویشاوندان او راجع به اهمیت بنیادین ازدواج و بخصوص ازدواج به‌موقع برای دختران، می‌تواند در روند عادی زندگی و امور روزمره دختر مجرد ایجاد اختلال کرده و او را به‌عنوان یک فرد جدا افتاده از جامعه، منزوی و افسرده کند. پس علل و دلایل تجرد هم که در اشخاص متفاوت است؛ به‌خودی‌خود می‌تواند تأثیرات متفاوتی بر زندگی اجتماعی فرد بگذارد؛ به این صورت که دختری که به میل خود و داوطلبانه تجرد را برگزیده است؛ به مراتب انزوای اجتماعی کمتری را تجربه خواهد کرد تا دختری که دچار یک تجرد ناخواسته -به دلایل گوناگون جسمی، روحی و محدودیت‌های خانوادگی- شده است. البته سلامت روحی و جسمی، سطح بالاتر تحصیلات، موقعیت مکانی و پرستیژ اجتماعی زندگی پدری و تأمین مالی بالا در زندگی، از جمله عواملی است که شاید بتواند کمی انزوای دختران مجرد را تخفیف دهد؛ اما بازهم به نظر می رسد که آنچه در این میان شاخص مهمی است؛ همان تصورات جا افتاده و بومی جامعه فرد است که پیوسته او را به صورت شخصی متمایز، برچسب می زند و او را به حاشیه جامعه می راند. در فصل اول، پس از بیان دغدغه‌های ذهنی محقق در این پژوهش و بیان اهمیت و ضرورت موضوع، به ذکر اهداف و نیز کاربرد نتایج این پایان نامه پرداخته خواهد شد. در فصل دوم به برسی مبانی نظری، چارچوب نظری، فرضیات و الگوی نظری پرداخته خواهد شد. در فصل سوم به تعریف مفاهیم و متغیرها و ارائه مؤلفه -های سنجش در این پایان نامه و نیز به ذکر شیوه تحقیق، شیوه نمونه گیری، ابزار گردآوری داده ها و جمعیت نمونه و معرفی جامعه آماری پرداخته خواهد شد. در فصل چهارم آمار توصیفی و استباطی یافته- های تحقیق به علاوه مدل رگرسیون و مدل تحلیل مسیر ارائه می شود و در فصل پنجم خلاصه یافته ها و نتیجه تحقیق و پیشنهادات و انتقادات آورده می شود. بیان مسئله انزوای اجتماعی یکی از آسیب های اجتماعی است که طبق نظریات روانشناسان و جامعه شناسان، ممکن است بر اثر عوامل مختلف فرهنگی و اجتماعی ایجاد گردد. انزوا و گوشه‌گيري جوانان و نوجوانان، عارضه‌اي است که متأسفانه در سال‌هاي اخير شيوع يافته و اين در حالي است که بررسي‌هاي انجام شده نشان مي‌دهد از هر 100 نفر جوان و نوجوان 7 نفر به اين عارضه مبتلا هستند. در اين عارضه جوان و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محيط خارج دوري مي‌کنند که به ‌تدريج با كاهش علايق ذهني و عاطفي، از داشتن دوستان صميمي و نزديک محروم مي‌شوند و از حضور در فعاليت‌هاي جمعي سر باز مي‌زنند، اوقات خود را به تنهايي سپري مي‌کنند و گوشه‌گيري از اجتماع را در پيش مي‌گيرند(به نقل از حسینی:1385) . کارشناسان مي‌گويند، انزواطلبي، يکي از رفتارهاي نسبتاً شايع است که جوان و نوجوان را به شدت آزار مي‌دهد و اگر درمان نشود، آنان را به سمت و سوي مشکلات ديگري مانند عدم اعتماد به نفس، افسردگي، اضطراب و زود رنجي سوق خواهد داد. اين در حالي است که عدم احساس توانمندي و کمي عزت نفس و نيز ناتواني در بروز احساسات و بيان افکار و نظريات، باعث جدايي فرد از فعاليت‌هاي گروهي است‏ ‎. آنان در مورد علل گوشه گيري و انزواطلبي معتقدند، محروميت از محبت خانواده، نقص عضو يا بيماري‌هاي جسمي و فيزيولوژيک، اختلال در گويش و تکلم، شکست‌هاي متعدد و تحقير شدن در برابر جمع، نبود امنيت رواني در محيط‌هاي خانه و خارج از خانه و فشار‌هاي رواني مستمر، تنبيه، توبيخ و سرزنش نوجوان و جوان توسط والدين و کنترل شديد تربيتي و سخت گيري‌هاي وسواس گونه و غير منطقي، از مهم‌ترين علل اين عارضه است(به نقل از حسینی:1385).‏ عده‌اي از جامعه شناسان نيز معتقدند که انزواي اجتماعي عامل جذب جوانان به حوز‌ه‌هاي آسيب‌هاي اجتماعي است. ‏از طرفی، مسئله ازدواج و زناشویی نیز از جمله مسائل مهم حیات بشر در طول تاریخ بوده و هست. به همین خاطر، این مسئله، علاوه بر ادیان و مذاهب، مورد توجه حوزه های عالمی مختلف چون جامعه شناسی، حقوق، اقتصاد، روانشناسی، فلسفه و ... بوده است. این اهتمام به اهمیت خانواده به عنوان یکی از نهادهای مهم جامعه، در صورت هرگونه تغییر و تحول در جامعه، بالطبع تغییراتی در این نهاد-مثل افزایش سن ازدواج دختران- نیز ایجاد خواهد شد(حبیب پور و غفاری:1:1390). بروز پدیده تجرد در میان دختران می‌تواند آسیب های روانی و اجتماعی خطرناکی را به دنبال داشته باشد. کتمان نیازهای طبیعی فرد می‌تواند از نظر روانی آسیب رسانی کرده و فرد را در مناسبات اجتماعی دچار مشکل سازد. از طرف دیگر، آسیب های اجتماعی این پدیده می‌تواند به مراتب بیشتر باشد چراکه مجرد ماندن به معنای ترک روابط عاطفی نیست و احتمال ایجاد ارتباط عاطفی در خارج از چارچوب ازدواج را نیز پائین خواهد آورد (نجفی مهر،4:1392). طبق گزارشات روانشناسان، عده‌ای از مراجعین که سنین آن‌ها بالا رفته و ازدواج نکرده بودند، اظهار می‌داشتند که مدتی است که حالات خاصی را پیدا کرده‌اند که قبلا دچار آن نبوده‌اند؛ حالاتی همچون بی‌حالی و وارفتگی، بی‌تفاوتی نسبت به لذت‌ها و رغبت‌ها، کاهش توانایی در تمرکز و تصمیم‌گیری و تفکر که همگی نشان از افسردگی ا‌ست.» در غالب پژوهش‌های علمی مشخص شده است که گرایش به پدیده افسردگی در دختران مجرد بیشتر است تا زنان متأهل. همچنین دیده شده است که تأخیر در ازدواج سبب می‌شود که افراد تمایلات طبیعی خود را به تدریج نادیده بگیرند و دچار افسردگی و انزوا شوند و اگر ازدواج با معیارهای صحیح و از روی علاقه صورت گیرد، می‌تواند از بروز افسردگی جلوگیری کند. در واقع افرادی که ازدواج کرده‌اند با خطر بسیار کمتری، برای ابتلا به بیماری های روانی به‌خصوص افسردگی روبه‌رو هستند (ایمانی،2:1374) . وسواس زیاد در انتخاب بالا رفتن سن ازدواج یا فرد را به سمت «تجرد قطعی» سوق می‌دهد و یا وی را درگیر وسواس در انتخاب می‌کند که آن‌هم نتیجه‌ای جز تجرد دائم در پی نخواهد داشت. اتفاقی که در میان دختران رخ می‌دهد و زیاد از زبان آن‌ها می‌شنویم این است که: «حالا که سن و سال من بالا رفته، باید انتخابی داشته باشم که دیگران نگویند بعدازاین همه صبر کردن، چرا چنین فردی را انتخاب کردی؟! این نکته باعث یک ایدئال‌گرایی افراطی می‌شود که معمولا فرد کمتر کسی را واجد شرایط برای همسر گزینی خواهد یافت . افزایش نگرانی و احساس ناراحتی وقتی که دختران به سن ازدواج می‌رسند، به صورتی است که دائم از آن‌ها سؤال می‌شود که چرا ازدواج نمی‌کنند؛ و این برای دختران بسیار ناراحت کننده است و موجبات رنجش و نگرانی از آینده را برای آنان فراهم می‌آورد . عده‌ای، خصوصا آن‌ها که به شکل اجباری در ورطه‌ تجرد افتاده‌اند که البته در این مورد تعداد دختران بیش از پسران است، خود را بلاتکلیف می‌بینند، نمی‌توانند هدف درستی را برای خود برگزینند و راه روشنی را پیدا کنند، همه چیز را به ازدواج و بعد از آن موکول می‌کنند. با این تفکر که همیشه نمی‌شود خانه‌ پدری زندگی کرد، نمی‌توانند برای آینده‌ خود برنامه‌ روشنی پیش‌بینی کنند. وقتی سن فرزندان مجرد خانواده بالاتر می‌رود احتمال بروز انحرافات توسط آن‌ها بیشتر می‌شود. البته این سخن بدان معنا نیست که هر فرد مجرد یا مسن، در گروه منحرفین قرار داد. ولی منظور آن است که افراد منحرف در بین انسان‌های مجرد در مقایسه با افراد متأهل بیشتر است. نیاز جسمی و عاطفی، چیزی ا‌ست که نمی‌توان به سادگی از آن چشم پوشید و جز در زندگی زناشویی بدلی را برای آن فراهم آورد. کما این‌که تنها یک راه درست و اساسی برای این مسائل وجود دارد و آن ازدواج است. احساس سربار بودن به ویژه در میان دختران، دیده می‌شود. دختران، خاصه در فرهنگ ایرانی امکان زندگی تنها و مستقل را ندارند، در عین حال زمانی که سن ایشان از حد ازدواج بالاتر می‌رود، این احساس به سراغشان می‌آید و با هر صحبتی دچار رنجش و ناراحتی می‌شوند . کم حوصلگی، عدم انعطاف و وجود پرخاشگری ـ که طبق فرضیه‌ ناکامی ـ پرخاشگری جان دالر ...